BİLİM, ÖLÜM VE KISA YOLLARI

Tarihte uzun yıllar zehirleyerek öldürmek veya zehirlenerek ölmek adet halini almıştı.

Önce arsenik kullanılmış ve çok zaman da dava konusu olmuştu. Bu tür bilimle uğraşanlar kendileri zehirlenerek ölmese de meslek hastalığı diyebileceğimiz etkilerden dolayı ölüme duçar olmuşlardır. 

Atomlarla, radyoaktif maddelerle çalışan bilim insanları bu tehlikeleri bilmedikleri için sonları hep kötü olmuştur.

Sovyet bilimler akademisinden Prof Yuri Ovchinnikov zehir üretimi konusunda oldukça başarılı idi. Dünyanın en tehlikeli adamlarından biri olarak kabul edilirdi. Akrep, yılan, mantar, yaban arıları, kirpi balıklarından zehir üretirdi. Yuri de 1988 de mahiyeti bilinmeyen uzun soluklu bir hastalık sürecinden sonra ölmüştü. Uzmanlar bu sürecin de meslek hastalığından kaynaklı olduğunu düşünüyorlardı.

Yuri’nin öyle bir projesi vardı ki ;

Üretttiği zehir kendi insanına bir şey yapmayacak ama başka ırktan insanların yaşadığı bir şehrin su deposuna küçücük bir şişe zehir katıldığında bir kaç gün içinde milyonlarca insan ölecekti.

Kendisine neden zamanını insanlığa yararlı işlerle geçirmeyipte türlü bakteri ve virüs üreterek geçirdiği sorulunca :

Merkez komitenin karşısına aşılarla çıksam kimse ilgilenmez. Ama bir virüs götürdüğümde hepsi buna zafer olarak bakar demekte .

Zehir kullanımı Romalılar başta olmak üzere bütün imparatorluklarda yaygındı.

Düşmanları Pontus kralı zehirlenmekten öyle korkardı ki ellinin üzerinde zehire panzehir hazırlatmış vaziyette dolaşırdı. Ama ölümü zehirden değil kılıçtan olmuştu.

Sonradan siyanür gazları, sinir gazları ve mantarlardan üretilenler olmak üzere sayıları oldukça çoğalmıştır.

Genede bilim adamları insanlığı yok eden değil insanlığa hizmet eden bileşenler geliştirmeli.

H. Arpacı